W Lesie Wiedeńskim wciąż szumią drzewa

Literacki reportaż o dwóch twarzach Szwecji w czasie II wojny światowej.

Gdy życie Żydów w zajętej przez hitlerowskie Niemcy Austrii stało się udręką, Elise i Josef Ulimannowie postanowili, nie zważając na konsekwencje, ocalić swojego 13-letniego syna. Pomysłem na ratunek było wysłanie chłopca do któregoś z bezpiecznych krajów. Tym sposobem Otto trafił do Szwecji. W czasie 5-letniej rozłąki, aż do czasu śmierci Elise i Josefa w Auschwitz w 1944 roku, rodzice napisali do niego ponad 500 listów, na podstawie których Asbrink stworzyła tę piękną opowieść o miłości, ale także tęsknocie, której niejednokrotnie musieli stawić czoła ludzie żyjący w czasach wojny.

Ale w tej historii jest jeszcze jeden bohater. Zafascynowany nazistowskimi ideami, członek faszyzujących szwedzkich organizacji, rówieśnik Ottona i późniejszy twórca IKEI, Ingvar Kamprad. Los łączy chłopców, gdy Otto zatrudnia się na farmie Kampradów. Ingvar miał świadomość, że Otto jest Żydem, Otto wiedział, jakie poglądy ma Ingvar, a mimo to udało im się zaprzyjaźnić.

Historia o życiu, które w momencie rozpadło się w proch, o szukaniu ratunku, o samotnym dziecku zbyt wcześnie wyrwanym z rodzinnego domu, o najgorszej zarazie ludzkości - nienawiści do siebie wzajemnie. To także próba rozliczenia przez autorkę Szwecji i jej wstydliwej historii: niechęci do Żydów, bierności i milczącej zgody na ich zagładę.